زغال سنگ قیری با فراریت کم : دارای %76 تا %78 کربن ثابت و %14 تا%22 مواد فرار است و بدون دود می‌سوزد.
زغال سنگ قیری با فراریت متوسط : دارای %69 تا %78 کربن ثابت و %22 تا %31 مواد فرار است، بدون

هر سنگی که دارای خلل متصل به هم باشد می‌توان آن را سنگ مخزن محسوب کرد. سنگهای مخزن بطور عمده مشتمل بر سنگهای رسوبی و دگرگونی نشده مانند سنگ آهک ، دولومیت و ماسه سنگ می‌باشد. شیل ، اسلیت و سنگهای آذرین در شرایط بسیار نادر به صورت سنگ مخزن عمل کرده‌اند. سنگ مخزن ممکن است محدود به مخزن باشد و یا اینکه به مراتب فراتر از مخزن توسعه یابد.

تقسیم بندی سنگهای مخزن
از آنجایی که اغلب سنگهای مخزن از نوع رسوبی بوده و به این دلیل تقسیم بندیهای توصیفی و ژنتیکی سنگهای رسوبی در مورد سنگهای مخزن نیز بکار برده می‌شود. سنگهای مخزن نیز مفید بایستی دارای خلل به هم پیوسته تا ذخیره ورودی را بتواند در خود نگهداری کند. به این دلیل سنگ مخزن از نوع ماسه

 آسفالتين
به طور كلي آسفالتين به جامدات رسوب كرده حاصل از افزودن هيدروكربنهاي سبك نظير نرمال پنتان و نرمال هپتان به نفت اطلاق مي شود . به عبارت ديگر آسفالتين يك مولكول پيچيده و غير قابل حل در نرمال آلكانهاي سبك و قابل حل در بنزن مي باشد و مي تواند از نفت يا زغال سنگ مشتق شود . رزين به عنوان كسر نامحلول در پروپان و محلول در نرمال هپتان معرفي شده است كه به مخلوط آن با آسفالتين ، آسفالت گفته مي شود . مشخص شده كه عناصر تشكيل دهنده رسوب آسفالتين به توجه به عامل رسوب دهنده و مخزن نفت متغير است . نسبت H/C بين 1.05 – 1.15 درصد و مقدار اكسيژن بين 0.3 – 4.9 درصد و مقدار نيتروژن بين 0.6 – 3.3 درصد و مقدار گوگرد بين 0.3 – 10.3 درصد تغيير مي كند .

آسفالتين معمولاً به عنوان سنگين ترين و قطبي ترين تركيب نفت معرفي

فرایند تبدیل زغال سنگ به گاز (UCG)

تبدیل زغال سنگ به گاز (UCG)

 

UCG و یا همان تبدیل زغالسنگ به گاز در زیر زمین، روندی است كه در آن زغالسنگ بصورت فرایند برجا به

دید کلی

     نفت به صورت خام یا فراورش نشده خیلی مفید نیست و به صورتی که از دل زمین بیرون آمده کاربرد چندانی ندارد. با اینکه نفت شیرین (با لزجت کم و نیز با گوگرد کم) به صورت تصفیه نشده در وسایل محرکه با قوه بخار به کار برده می‌شد، گازها و سایر محلول‌های سبک تر آن معمولاً داخل مخزن سوخت جمع شده و باعث بروز انفجار می‌گردید. غیر از مورد گفته شده برای استفاده از نفت برای تولید محصولات دیگر مانند پلاستیک، فوم‌ها و ... نفت خام به طور حتم باید پالایش گردد. فرآورده‌های سوختی نفتی در گستره وسیعی از کاربردها، سوخت کشتی، سوخت جت، بنزین و بسیاری دیگر موارد استفاده می‌شود.

پالایش به صورت قدیمی (تولید نفت شیرین)

     در دهه های آغازین کشف نفت، از آن فقط به عنوان انرژی جایگزین زغال سنگ استفاده می شد.

زمانیکه زغال سنگ بدون هوا حرارت میبیند نمیسوزد بلکه موادی را حاصل میکند. به این پروسه حرارت دیدن زغال سنگ در غیاب هوا تقطیر مخرب زغال سنگ گفته میشود.

(عکس مربوط به زغال سنگ استخراج شده از معدن)

تولیدات اصلی عبارتند از:

قبل از اقدام به تجزيه زغال ، اين مهم است که درک کنيم چگونه رطوبت ،خاکستر ، مواد فرار و کربن ثابت با همديگر در ارتباط هستند و اساس روشى که بايد داده هاى آنالتيک نشان داده شوند نيز مشخص باشد . متاسفانه يک مشکل رايج اين است که بيشتر داده هاى ارائه شده اساس نمايش آن مشخص نيست . د رواقع معمولا " نتايج آناليز بدون آنکه اساس آنها مشخص شود با همديگر بيان مى شوند .نتايج آناليز ذغال ممکن است بصورت زير گزارش شوند.

1-        به همان صورتى که دريافت مى شود(as receied (a.r)) ، يا به همان صورت که نمونه بردارى شده ،داده ها بطور کلى

بصورت بسيارساده زغالسنگ را مى توان ترکيب ماده اى از رطوبت ، زغال خالص و مواد کانيايى د رنظر گرفت . رطوبت شامل آب سطحى و آ بترکيب شيميايى مى باشد و زغال خالص مقدار مواد ارگانيک موجود است . مواد کانيايى نيز مقدار مواد غير ارگانيک

زغالسنگهااز دو بخش ماسرالها و مينرالها تشکيل شده اند .

1-6-1- ماسرالها (Macerals)

 يک ماسرال زغال سنگى ، يک واحد ارگانيکى منفردى مثل يک بخش از قطعه گياهى  است . ماسرالها همچنين بعنوان کانيهاى ذغال سنگ  نيز ناميده مى شوند . نام ماسرالها معمولا به (inite)خاتمه مى يابد . انواع ماسرالها در زير شرح داده مى شوند:

1-        ويترينيت  يا هومينيت (Viterinite or huminite) که شامل کولينيت (بقاياى گياهى ژله اى و فاقد ساختمان  مشخص )،

در حالت کلی

در سطح زمین به خوبی مشخص نیست و غالباً با قشری از خاک و واریزه پوشیده شده است. هرچقدر ماده معدنی نرم تر و در برابر هوازدگی کم مقاومت تر باشد، ضخامت خاک روی آن بیشتر است. مثلاً در حالی که رخنمون مواد معدنی مقاوم مثل کانسنگ های فلزی در سطح زمین به خوبی مشخص است، مواد معدنی نرم مثل زغال سنگ، با قشری از خاک پوشیده شده است که ضخامت این قشر خاک ممکن است به چند متر برسد.

برای اینکه وضعیت ماده معدنی در سطح زمین مشخص شود، در جهت عمود بر گسترش ماده معدنی گودالی حفر می کنند که به نام ترانشه معروف است. طول ترانشه تابع گسترش عرضی ماده معدنی است. مثلاً اگر در ناحیه ای یک زون زغاالی مرکب از 10 لایه مختلف وجود داشته و مجموع ضخامت لایه های زغال به همراه سنگهای بین آنها 60 متر باشد، در این صورت طول ترانشه ای که بایستی برای مشخص کردن این لایه ها حفر شود نیز 60 متر خواهد بود.

عرض ترانشه بایستی به اندازه ای باشد که کارگر به آسانی بتواند در داخل آن به حفاری ادامه دهد. معمولاً عرض 80 سانتیمتر  تا یک متر برای این کار کافیست.

عمق ترانشه در نقاط مختلف آن متفاوت و تابع ضخامت خاکی است که روی ماده معدنی را پوشانده است. مثلاً در مورد لایه های مقاوم، که به

در تمام دنیا بیش از 7 نوع قیر تولید می‌شود كه بسته به نوع آب و هوا و شرایط منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرد ولی در كشور ما پس از انقلاب تولیدات قیر به دلیل هزینه بالا به دو نوع محدود شد. در حال حاضر قیر 100/85 با نفوذپذیری بالا و 70/60 با نفوذپذیری كمتر تولید می‌شود. طبق این دسته‌بندی در مناطق سردسیر قیر 100/85 و مناطق گرمسیر قیر 70/60 به كار می‌رود. در مناطق جنوبی همچون اهواز و خرمشهر قیر 50/40 و یا 30/20 باید به كار گرفته شود كه در كشور